Тэмдэглэл
Зүрхийг минь хөрөөдөж буй тэр чимээнд...

Данзангийн Нямаа ахын эрхлэн гаргадаг "Улирал ба Зохиолч" сэтгүүлийн 2019 оны 4 дугаарт "Амин чухал домог", "Хээрийн галуу", "Үг утгын үнэ цэн", "Ойлгохуй" хэмээх  бичил өгүүллүүд цуврал маягаар нийтлүүлсэн юм. Сэтгүүлээс мөнөөх бичвэрүүдэд минь оныхоо шагналыг хүртээж билээ.

Энд сүүлчийн бичил өгүүллийг толилуулъя.

 

2005 онд төрийн сүлд, бэлгэдэл, дууллыг шинэчлэх тухай яриа өрнөж, хэлэлцүүлэгт саналаа нэмэрлэхийг МЗЭ-ээс санал болгосон ёсоор доорхи өгүүллийг бичиж, "ӨДРИЙН СОНИН"-д өгч билээ. 2006 оны их ойн өмнө л бүх зүйлээ цэгцлэх гэсэн юм шиг байгаа юм.  Гэвч шийдвэр гаргагчид ганц нэг үг солиулаад л өөрсдийн хүссэн буюу хуучин хувилбараа сонгоцгоосон доо...

Сяньби гүрний салаа Муюн улсын эзэн Муюн Гүй өөрийн ахтай адуунаас болж муудалцсанд, ах Тогоон нь баруун зүг нүүж тусгаарласан гэдэг. Ахыгаа салж нүүсэнд өөрийгөө ихэд буруутган “Ахын дуу” хэмээх энэлэнт дуу зохиосон нь эртний Монголын яруу найргийн нэгэн сувд эрдэнэ болсон юм...

 
        “Цагаан хар улаан” романы дотор Рэнцэнраагийн багш Евгений Ароныч гэж гарч байгаа. Багшийгаа дурсаж л би гол баатрынхаа багшийг тийн нэрлэсэн юм. Загасчилж байх зуураа багш нь Рэнцэнраад: “Чи архи уумаар санагдвал, манайд ирээд ууж бай...” гээд утсаа өгдөг. Энэ миний амьдралд тохиолдсон явдал...
 

                “Юу унших вэ? Ямар ном сонгох вэ? Ном уншихдаа юуг анхаарах нь зөв бэ?” гэсэн асуулт арай л хэтэрхий олон ирэх юм аа. “Монтэнийг унш, уншиж дуусмагцаа ахиад эхнээс нь унш” гэсэн нэг алдартай үг бий сэн. Би өөрөө Монтэний эсээнүүдээс орчуулсан болохоор энэ үгийг давтаж хэлдэг маань залууст итгэл төрүүлэхүйц санагддаггүй юм болов уу.

                Тэгвэл арай өөр санаа хэлэхийг хичээе. Үүгээр дээр дурдсан утга бүхий бүх захидалд хариу бичиж байгаа юм шүү.

 
Шинэ ном

"Сонгодог утга зохиолын өлгийн дэргэд Хомэр, шарилын дэргэд Борхэс зогсч байлаа. Хоёр, аугаа их сохор..." гэж Аргентины энэ суут зохиолчийг нас барахад дэлхий дуу алджээ. Постмодернист утга зохиолын түүчээ болсон их бичээчийн хамгаас шилдэг өгүүллэгүүд монгол хэлээр гарсан нь энэ. Г.Аюурзанаас нэгэнтээ хамгийн дуртай зохиолчоо нэрлэнэ үү гэхэд "Монтэнь, Фолкнер, Сартр, Борхэс" хэмээсэн нь бий. Ийнхүү тэрээр хамгийн дуртай зохиолчдоосоо нэг нэг түүвэр эх хэл рүүгээ орчуулж хэвлүүллээ.

"Гурамсан цадиг"-аас өмнө гарсан бүхий л өгүүллэг, туужуудаа эмхэтгэн ботилсон бүтээл.